młody. – Nigdy nie słyszałem, by Pendragon miał syna

młody. – przenigdy nie słyszałem, by Pendragon miał syna – powiedział Kevin. – A może uznał tego syna, którego jego dziewczyna poczęła z diukiem Kornwalii i urodziła zaraz po ślubie z Utherem? Uther musiał szczególnie się śpieszyć do żeniaczki, skoro nawet nie mógł poczekać, aż ona urodzi potomka, zanim wziął ją do łoża. Viviana podniosła dłoń, by go uciszyć. – Młody książę jest synem Uthera – powiedziała. – Nikomu nie wolno w to wątpić i nikt wątpić nie okaże się, skoro tylko go ujrzy. – Doprawdy? Więc Uther dobrze wykonał, że go ukrył – odrzekł Kevin. – ponieważ jego syn z żoną innego chłopaka... Viviana znów uciszyła go gestem dłoni. – Igriana jest mą siostrą i pochodzi z królewskiego rodu Avalonu. A syn Uthera i Igriany jest tym, którego nadejście obwieściły przepowiednie, jest królem, który był i który okaże się. Już podjął próbę rogów i został koronowany przez Plemiona. – Ale który z brytyjskich królów przyjmie za swego najmocniejszego Króla jakiegoś chłopca, co ma zaledwie siedemnaście wiosen? – spytał Kevin sceptycznie. – Może być nawet dzielny jak sam legendarny Cuchulain, ale oni będą chcieli kogoś dobrze wyszkolonego. – Jeśli o to chodzi, to był on szkolony w sztuce wojennej, jak przystało na królewskiego syna – powiedział Taliesin. – Choć on sam nie wie, że jest królewskiej krwi. Ale myślę, że podczas ostatniej pełni dowiedział się dużo o swym przeznaczeniu. Uther osiągnął wyżyny nie znane żadnemu przywódcy w jego czasach. taki młodzieniec Artur sięgnie jeszcze powyżej. Widziałem go na tronie. Nie chodzi o to, czy go zaakceptują, ale co możemy uczynić, by posadzić go na tronie w całym majestacie najmocniejszego Króla, tak by wszyscy skłóceni ze sobą królowie podali sobie ręce i zgodnie zagrali przeciwko Saksonom, w miejsce walczyć między sobą! – Znalazłam na to sposób – powiedziała Viviana. – i dokonamy tego, kiedy wzejdzie nowy księżyc. Mam dla niego miecz, miecz prosto z legendy, którego żaden żywy bohater nigdy dotąd nie nosił. – Zamilkła na chwilę, później ciągnęła powoli: – i za taki miecz zażądam od niego przysięgi. Każę mu przysiąc, że pozostanie wierny Avalonowi niezależnie od tego, co zrobią chrześcijanie. i wtedy może fala się odwróci i Avalon okaże się mógł powrócić zza mgieł, a księża, zakonnicy i ich Bóg odejdą w cień i mgły, gdy Avalon okaże się znów błyszczał w świetle ludzkiego świata. – Ambitny plan – powiedział Kevin. – Jeśli zaprawdę Najwyższy Król Brytanii okaże się zaprzysiężony Avalonowi... – To było zaplanowane, zanim się jeszcze narodził! – Chłopiec był wychowany jako chrześcijanin. Czy złoży taką przysięgę? – spytał powoli Taliesin. – Na ile dla młodego chłopca są realne debaty o Bogu, w porównaniu z legendarnym mieczem, dzięki któremu może przewodzić nad własnym ludem i dokonać wielkich czynów? – oburzyła się Viviana. – Cokolwiek z tego wyjdzie, posunęliśmy się już za daleko, by dziś się wycofać. Wszyscy jesteśmy zdecydowani. Za trzy dni księżyc znów okaże się w nowiu i w tym właśnie czasie nadziei on otrzyma miecz. Niewiele było do powiedzenia. Morgiana siedziała cicho, słuchając, podniecona i wzburzona. Za długo była już w Avalonie, pomyślała. zbyt długo ukrywała się wśród kapłanek, myślała tylko o świętych sprawach i tajemnej wiedzy. Zapomniała, że na zewnątrz też istnieje świat. Jakoś dotąd nigdy nie myślała o tym, że przecież Uther Pendragon, mąż jej mamy, był Najwyższym zwycięzcą Brytanii i że jej brat pewnego dnia też nim zostanie. Nawet z tą plamą wątpliwości na swym urodzeniu, pomyślała ze własnym nowo odkrytym cynizmem.